...وقتی...
وقتی ناراحت باشی و دلت گرفته باشد به همدردان خود راه می یابی و می بینی که غم تو در برابر غم های عالم ذره ای بیش نیست.به غم خود می سازی و به خاطر آن غم ها که نداری شکر می گوئی
آنگاه قدر نعمتهایی که داری بر تو معلوم می شود.دیگر تمنای خنده های سرخوشانه را نداری همین قدر که از درد خون نباری برایت کافیست
درد خود را فراموش می کنی و در آرزوی درمان همدردانت هستی.حال اگر بخت در خانه عمرت را کوبید و بر تو سلام داد و با خوشدلی عالمت را روشن کرد آن وقت دیگر آسمان سیاه را نمی بینی .هوا ابری نیست و آسمان هم خندان است.آنگاه سایه زلف پریشان فلک دست لطفی است بر تن یک خاطره.
احساس می کنی به راستی زندگی برای دوست داشتن است نه غم خوردن.
در می یابی جهان زیباست و زشتی مفهومی ندارد و هر چیزاثری از لطف خداست.
اینگونه است که بر زندگی دل می بندی و دوستش می داری و دوستت می دارند.
از باغ پر شکوه امید هزاران گل در نگاه تو به لبخندی می شکفد و تو نیز چون نسیم فرح بخش بهاری بر دل و دیدگان امید، عشق و محبت به ارمغان می بری.
حنا
شرمنده.....!!!
زیر این گنبد نیلی،زیر این چرخ کبود
توی این صحرای دور یه برج پیر و کهنه بود
یه روزی زیر هجوم وحشی بارون و باد
از افق کبوتری تا برج کهنه پرگشود
برج تنها سر پناه خستگی شد
مهربونیش مرهم شکستگی شد
اما این حادثه ی برج و کبوتر
قصه ی فاجعه دلبستگی شد
بادوبارون که تموم شد اون پرنده پرکشید
التماس و اشتیاقو توی چشم برج ندید
عمر بارون عمر خوشبختی برج کهنه بود
بعد از اون حتی تو خوابم اون پرنده رو ندید
ای پرنده من، ای مسافر،من همون پوسیده تنها نشینم
هجرت تو هرچی بود معراج تو بود اما من اسیر مرداب زمینم...
سلام !!!
آقا شرمنده
،تقصیر از ما نیست که وبلاگ خیلی وقته آپدیت نشده
!!این آقای مارکوی ما فک کنم سفرهاشون تموم شده و به مقصد رسیدن که یادشون رفته می خواستن یه تغییرهایی تو وبلاگ بدن بعد ما یادداشت بذاریم ،آره دیگه رسیدن و دارن پلو میل می کنن اونم تنها تنها
!!!دیگه سرشون شلوغ شده حسابی !!شایدم نکه روزی حداقل 2 ساعت php کار می کنن
دیگه وقت ندارن به اموراتشون رسیدگی کنن!!البته یه کمی هم تقصیره ....ه!!
بگذریم!!
امامن همین جا قول میدم دیگه از این مشکلا پیش نیاد..خوبهههههه؟!!
جودی