تفاوت عشق ودوست داشتن...
عشق در لحظه پد ید می آید.دوست داشتن در امتداد زمان.
این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است.
عشق معیارها را در هم میریزد.دوست داشتن بر پایه ی معیارها بنا می شود.
عشق ناگهان وناخواسته شعله می کشد.دوست داشتن از شناختن و خواستن سر چشمه می گیرد.
عشق قانون نمی شناسد.دوست داشتن اوج احترام به مجموعه ای از قوانین عاطفی است.
عشق فوران می کند چون آتشفشان وشره می کشد چون آبشاری عظیم.دوست داشتن جاری می شودچون رودخانه ای بر بستری با شیب نرم.
عشق ویران کردن خویشتن است.دوست داشتن ساختنی عظیم.
عشق دق الباب نمی کند/مودب نیست/حرف شنو نیست/درس خوانده نیست/درویش نیست/حسابگر نیست/مطیع نیست/
عشق دیواررا باور نمی کند/کوه را باور نمی کند/زخم دهان باز کرده را باور نمی کند/مرگ را باور نمی کند/
عشق در وهله پیدایی دوست داشتن را نفی می کند. نادیده می گیرد. پس می زند. له می کند. می گذرد.
دوست داشتن نیز نا گزیر در امتداد زمان عشق را دود می کند به آسمان می فرستدوچون خاطره ای حرام فرشته نگهبانی بر آن می گمارد.
عشق سحر است.دوست داشتن باطل السحر.
عشق و دوست داشتن از پی هم می آیند.اما هرگز در یک خانه منزل نمی کنند.
میان عشق و دوست داشتن هیچ نقطه ی مشترکی نیست.از دوست داشتن به عشق می توان رسیدواز عشق به دوست داشتن.اما به هر حال این حرکت از خود به خود نیست.از نوعی به نوعی است.از خمیره ای به خمیره ای ...و فاصله ای ست ابدی میان عشق و دوست داشتن که برای پیمودن این فاصله یا باید پرید یا باید فرو چکید...
نل
ای کاش
اى کاش در چشمهایت تردید را دیده بودم
یا از همان روز اول از عشق ترسیده بودم
اى کاش ان شب که رفتم از اسمان گل بچینم
جاى گل رز برایت پروانکی چیده بودم
گل را به دست تو دادم حتی نگاهم نکردى
ان شب نمى دانی اما تا صبح لرزیده بودم
انگار پی برده بودى دیوانه ات گشته ام من
تو عاشق من نبودى و دیر فهمیده بودم
از ان شب سرد باییز که چشم من به تو افتاد
گفتم ای کاش شب ها هرگز نخوابیده بودم
از کوچه که می گذشتم حتی نگاهم نکردى
چشمت پی دیگرى بود این را نفهمیده بودم
اندوه بی اعتنایی چه یادگار عجیبى است
اما چه شبها که ان را از عشق بوسیده بودم
حالا بدان که تو رفتى در حسرت بازگشتت
یک اسمان اشک ان شب در کوچه پاشیده بودم
هرگزپشیمان نگشتم از انتخاب تو هرگز
رفتی که شاید بدانم بیهوده رنجیده بودم
حنا
حکمت
به یکی نونوایی دادی به یکی یه لقمه نون اون یکی صد تا نشونه یکی بی نام و نشون
به یکی قصر طلایی، به یکی گوشه خـاک یکی دو تا چتر داره، یکی مونده زیر بارون
بالای نقاشیـــــتو دادی به هر کی پول داره ولی با این همه پول هیچکی مجبت نداره
پاییـــــن نقاشیتم درســـــته پولی نــــــدارن ولی چـهره اونا عشقــــو به یادم میــــاره
ای خــــدا کاری بـــکن از آدمای نقاشیـــت یــکی هم پیـــدا بشـه بذر محبـــت بــکاره
پیام هوشمند
