تسلیت...

سلام

          یــــــــــــــــــــــــــا حـــــــــســـــــــــــــــیــــــــــــــــــــن !!!

 عاشورا و تاسوعای حسین رو به همتون تسلیت میگم.

دوست دارم راجب عاشورا ، تاسوعا، امام حسین ، علی اکبر ، علی اصغر ، ابوالفضل و بقیه آدمهایی که فردا و پس فردا تو کربلا بودن بنویسم. ولی میترسم...، میترسم که کم بنویسم ، میترسم که بد بنویسم، میترسم مثل آدمهای ... که از این روزها ، از حساسات و اعتقادات مردم سوء استفاده میکنن بنویسم.

کاش میتونستیم شعار ندیم ، کاش میتونستیم عمل کنیم ،کاش میتونستیم الکی  حسین حسین  نکنیم. کاش میتونستیم یاد بگیریم ، کاش میتونستیم ادا حسینی بودن رو در نیاریم ،کاش میتونستیم آدم باشیم...!
 کاش میشد « آدمهای آشغالی و پلید رو که ای روز ها تو مراسم عذا داری مثل ابر سیاه زمستونی شر شر گریه میکنن و بعد... ، بعد چند روز دوباره میرن دنبال همون آشغال بودنشون ، دوبار میزنن تو کار کلاه ( کلاه گذاشتن و برداشتن ) » رو ندید و یا اصلا نمیومدن تا دیده نشن ...! 
ولی میدونم و میدونید که ، تا اونی که باید بیاد نیومده ، دنیا و آدمهاش آشغال و کثیف میمونه.
پس منتظر میشیم تا بیاد. (منتظر : رجوع شود به نظر دکتر در مورد انتظار )

خدا همه مون رو هدایت کنه به اون چیزی که لیاقت آدمهاست.

پیروز و سر بلند باشید... ،
                  عاشورا و تاسوعا ی پر بار و مفیدی داشته  باشید.
(این تغییر پایان هم به خاطر جودی).