افسانه ی زندگی

سلام
نمی دونم از کجا شروع کنم چی بگم و چی بنویسم.این مدتی که وبلاگ خراب بود نمی دونم بگم چه احساسی داشتم فقط می تونم بگم انگار گمشده ای داشتم.
اما الان که می خوام چیزی بنویسم موندم در مورد چی بنویسم.نزدیکترین مناسبت ولنتاینه که برای کسائی خوبی که دل خوشی دارن و یا کسی رو دوست دارن یا کسی دوستشون داره؟!!
این روزا( به نظر من) کسائی که کسی رو دوست دارن یا به قول جودی عاشق(واقعی یا مجازی ) هستند مخصوصا وقتی عشقشون یکطرفه باشه خیلی سخته ولی به هر حال ولنتاینو به همشون تبریک میگم...
جودی عزیزم:
با نظرت درباره ورود و خروج یک نفر به قلب ادم موافقم ولی بغضی وقتها ادم مجبوره که طرفو از قلبش خارج کنه چون طرف یا قلبی نداره که دلت خوش باشه که واردش بشی یا تو قلبش یه کسی دیگست اون موقع ادم باید با عقلش تصمیم بگیره نه احساسش مثل من که تصمیممو گرفتم وقتی فهمیدم که... (خیلی خوشحالم که زیاد دیر نشده وامیدوارم که بتونم موفق بشم(برام دعا کن)) 
و با نظرت در مورد پسرا که فرق بین عشق و دوست داشتنو نمی دونن وواسه دوست داشتن کسی ارزش قایل نیستند کاملا موافقم ودقیقا همین طوره
دعا یادت نره و کمکم کن
افسانه ی روزگار دو روز بیش نبود آن هم حکیم با تو بگویم چه سان گذشت یک روز صرف بستن  دل به این و آن گذشت روز دگر به کندن دل از این و آن گذشت....
تابعد.......  
                                                                       
                                                                                                                         حنا