به نام بانی مهر و محبت

خسته شده بودم از همه چیز حتی از زندگی. تا این که برای اولین بار او را دیدم.حسی را درون خود احساس کردم اول این حسم را جدی نگرفتم چون من تا به ان روز به کسی اجازه نداده بودم وارد قلبم بشه و حتی فکر نمیکردم منم روزی کسی را دوست داشته باشم.اما اون با بقیه فرق میکرد.هر روز که میگذشت احساسم قویتر میشد. کم کم فهمیدم که دوسش دارم و برام مهم است.هر چند که می دانم تا به امروز او احساسی نسبت به من ندارد و من براش مهم نیستم اما من با تمام وجود دوستش دارم و آرزو می کنم که همیشه موفق باشه کلام آخر: سکوت سرشار از سخنان ناگفته؛شگفتیهای بر زبان نیاورده؛حرکات ناکرده و اعتراف به عشق های نهان که در این سکوت حقیقت ما نهفته است؛حقیقت من و تو. تا بعد... نویسنده:حنا